Tim, Mark, Hanne komen bij me lunchen. Brie met abrikozenjam. En dan in de rode volvo richting Harderwijk, waar we ons aller-aller-allereerste optreden gaan doen. Ik moet ff kwijt dat de gespreksonderwerpen bij het ontbijt en in de auto beduidend rumoeriger en minder intelligent zijn dan anders. Niet gek denk ik. Dollen is een uitlaatklep als er mooie dingen staan te gebeuren.
Op het kantoor geeft Theo ons een stevige handdruk en we lopen verder de zaal in. We zien Timon, Michiel en band op hun dooie gemak 5 stemmig een liedje oefenen.
En dan mogen wij knallen, opbouwen dus.
Het podium staat vol, maar dan ook echt vol, met piano’s, trommels, mini-Rhodes, Macs. gitaren, eitjes en mics. Het wordt ff schuiven om mijn rode Nord er tussen te kunnen proppen. Maar de geluidsman lijkt te weten hoeveel dit voor me betekent. Boaz bedankt. Mark krijgt een groot-membraan voor z’n Cajon. Tim krijgt een Taylor, Hanne moet het doen met mijn eigen el cheapo gitaro, welliswaar in ‘vals laag op de hals’-B-stemming. En dan een soundcheck om u tegen te zeggen, gewoon lekker veel tijd, heerlijke monitors en een vriendelijke Iljo met een klein vleugje galm. En dan kan het feest beginnen… Klaar om te gaan, gewapend met een blaadje met woorden en akkoorden (Sorry, ken ze nog net niet uit mijn hoofd) mogen we het ijs breken van de avond. Of noem het meeliften met Timon en Michiel.
– knip –
Het was een enorme belevenis waar we ingedoken zijn. De sfeer was intens, de liedjes breekbaar, mijn band was heerlijk, Timon en Michiel geniaal, de avond vol, Gods momenten zichtbaar.

Mensen, hier heb ik zin in! De aankomende dagen ga ik nagenieten van en vooruitdromen over Emmen,  Rotterdam en Utrecht.

Tot dan,

Groetjes Roald (en ook van de band)