...

ROALD & band nam deze maand in de kou hun nieuwste clip op. Na de release van zijn debuutalbum ‘Tevoorschijn’ is de band begonnen met het maken van een reeks videoclips. In ‘Voorzichtig’ wordt het verlangen wat Roald heeft voor Nederland voorzichtig aangeboord. Vanuit heilig ongenoegen met de huidige situatie in Nederland weet Roald op een poëtische manier de vinger op de zere plek te leggen. ‘Breek ons voorzichtig voor uw gebroken wereld, beweeg ons steeds dichter naar uw bewogen hart’

De clip wordt vlak voor de kerst gelanceerd. Het kerstfeest, dat gekenmerkt wordt door gezelligheid, eten en warmte, staat in schril contrast met wat de videoclip verbeeldt: het leven op straat, de kou en de afzijdige plek die de kerk op dit moment inneemt.

Camera: McKlin fotografie
Montage: McKlin fotografie / Kitemedia
Audio production: Roomservice Music
Architectonisch ontwerp ‘Opblaasbare kerk’: Thomas Scherzer

Voorzichtig is afkomstig van het debuutalbum ’tevoorschijn’ en is verkrijgbaar via itunes.

hier voor de directe link naar t youtube-filmpje. 

Buiten sneeuwt het, binnen de kachel omhoog en met een bakje koffie de videoclip in mekaar knutselen. Leuk als je zo vanuit huis mooie dingen kan maken. Nog voor Nederland bestormd werd met sneeuw zag het er uit zoals we hebben vastgelegd. Een koud Nederland, vlak voor de kerst, toen we nog in de veronderstelling waren dat we de controle hadden. De sneeeuw legde het land plat en eindelijk zag je dat de natuur sterker was dan alle regels en verwachtingen van de Nederlanders.

Mcklin schoot deze videoclip en deze week stond in het teken van de montage. Mcklin monteerde de clip met het prachtige materiaal. Kitemedia verzorgde de kleurcorrectie en eind-montage.
Met dank aan Thomas Scherzer voor zijn architectonisch ontwerp voor de ‘Opblaasbare Kerk’.
Victor van der Griendt voor je prachtige beelden en vele uren die je in de montage hebt gestoken.
Broodnodig mariaplaats, Cafe Le Journal, bedankt voor de stroom 😀
Gerco van der Galien voor het helpen met de productie en het vasthouden van de mutsen en handschoenen!

Het gaat weer gebeuren. November staat ook dit jaar weer in het teken van optredens!
Met nieuwe liedjes van m’n aakomende debuutalbum open ik de avond voor:

ALLESOVERHOOP met Timon & Michiel Band

Rotterdam

Datum: Vrijdag 6 november 2009, 20:00
Lokatie: De Europoort, Nieuwe Binnenweg 326, Rotterdam (kaart / route, ov)
Reserveren

Utrecht

Datum: Zaterdag 7 november 2009, 20:00
Lokatie: V.E.G. gebouw, Boothstraat 7, Utrecht (kaart / route, ov)
Reserveren

Wageningen

Datum: Vrijdag 13 november 2009, 20:00
Lokatie: Congrescentrum, Lawickse Allee 9, Wageningen (kaart / route, ov)
Reserveren

Huizen

Datum: Vrijdag 20 november 2009, 20:00
Lokatie: Erfgooiers College, Graaf Wichman 175, Huizen (kaart / route, ov)
Reserveren

Genderen

Datum: Vrijdag 27 november 2009, 20:00
Lokatie: Gereformeerde Kerk, Hoofdstraat 76, Genderen (kaart / route, ov)
Reserveren

Sommige dingen werken averechts, ken je dat? Zeg je juist iets om iemand mee op te beuren, valt t verkeerd. Of wil je iemand helpen die in de shit zit, maar door te helpen, wordt die afhankelijk van je, en worden ze zelf niet sterk genoeg om te staan. Of allerlei regels en opvattingen die je zouden moeten helpen om iets te geloven, maar die je alleen maar krampachtiger maken. Lastige dingen.

Door wat vrienden werd ik uitgedaagd om wat van m’n liedjes in de kroeg te gaan spelen. Ik kende cafe ‘Averechts’, heel gezellig, positief, met een open podium. De laatste tijd was ik bezig om een liedje over de verloren zoon af te schrijven. En dit leek me een geschikt kroegliedje.

Het liedje is ontstaan in Toscane, afgelopen zomer was ik met wat vrienden daar, en de omgeving, de glooiende lijnen van de heuvels, de …bomen (hoe heten die Italiaanse lange dunnen bomen) brachten allerlei ‘coming home’ gevoelens bij me boven. Het was net alsof ik een film zag met beelden van rennende voeten door het stof, een groot landhuis, en een ontmoeting. Op een rustig moment op de camping ontstonden de eersten pulserende zinnen, wat zich de afgelopen maanden heeft ontwikkeld tot een lied.
Het is geinspireerd door de vele inzichten waar ik in dit eeuwenoude verhaal altijd overheen gelezen heb. Zo’n mooi verhaal, maar de bril waardoor ik dit verhaal las, zorgde dat het averechts werkte.

Soms werken de dingen die we geloven over onze God ook averechts. En wij hebben er een handje van om de mooiste dingen van God als obstakels te maken in plaats van die mooie dingen te genieten. De heiligheid van God ervaren we als last, terwijl het bedoeld is om van te genieten.
Een van de dingen die Jezus in het verhaal van de verloren zoon doet, is keihard afrekenen met de mensen en ideeen die tussen God en mensen in kwamen. Kerkmensen die ervoor zorgden dat anderen zich schuldig gingen voelen over wat ze gedaan hebben. Ze geloofden dat mensen vanuit hun diepste schuld, genoeg ontzag voor God kregen. Of vanuit hun uiterste best doen, God meer konden behagen.
Lukas 15, waar Jezus het verhaal vertelt, heeft een ander perspectief. Niet het perspectief van wat wij moeten doen (berouw hebben, belijden, terug komen) maar een perspectief van een Vader, die ondanks alle pogingen van de zoon om als knecht terug te keren, ondanks de vreemde motivatie van de zoon om terug te komen, ondanks de verspilde buit, zijn zoon alleen maar extra in de watten wil leggen. Gekke bedoening. Is je wel eens opgevallen dat de Vader geen woord rept over t verleden van de jongen? Dat is typisch de Vader!

Gewapend met die vier coupletten, vijf vrienden, en drie akkoorden moest het gebeuren.

Het publiek was het gezellige kroegvolk, vrijdenkers, muzikanten, mooie mensen! Na een korte check of ze het verhaal toevallig kende, stak een enkeling de hand op (of was dat een teken naar de barman?) en knikte een ander toen ik vertelde dat Rembrandt eens mooie plaatjes bij dit 1975 jaar oude verhaal geschilderd had.

Samen met (drummer) Mark ramden we als een houthakkers op onze gitaartjes. De kop was eraf en ik verwacht dat dit verhaal nog een staartje krijgt.

Wie weet tot ziens op een dinsdagavond in Cafe “averechts” in Utrecht?

Voor de liefhebber hier een voorproefje:

[pro-player width=’480′ height=’55’ type=’MP3′]http://www.kitemedia.nl/roald/upload/gevonden.mp3[/pro-player]

Het sneeuwt met grote vlokken, de lucht is lichtgrijs en de straat witgespikkeld. Wat een heerlijk gezicht.

Dit weekend waren de laatste 2 optredens van de november tour. Vanmorgen wakker gemaakt door de deurbel want Hanne en Tim stonden voor de deur om m’n piano terug te brengen.
Gister was een hele mooie avond. ’t Boothstraat kerkje was knoepersvol met veel bekenden, vrienden, Utrechters, studenten. We hadden een korte set, omdat de buurt graag om 22 uur slaapt, dus moest ik wat minder praten tussen de liedjes. Jammer. Ik had graag nog wat verteld over blote billen liedjes, hoevaak ik ‘Schitterend’ herschreven heb, over de bijbelversen die verstopt zitten in ‘ chaos’, over hoe ‘gewoon’ mijn favoriete liedje ever blijft, over hoe onbegrijpelijk de genade van God is dat hij z’n bloedeigen ‘lieveling’ inruilt voor ons, over hoe Nederland is en hoe het ‘voorzichtig’ aan steeds mooier zal worden.

Ik heb erg genoten van de leuke reacties van iedereen. Wat gaaf toch om zo m’n liedjes te kunnen zingen voor de mensen die dicht bij me staan. t Voelde als een thuiswedstrijd, maar ik moet toegeven dat ik het spannend vond om zulke kwetsbare liedjes te zingen voor de mensen die ik goed ken. Dan kan ik me ineens niet meer zo verstoppen achter m’n microfoon.

Wat heb ik veel zin gekregen om een plaat op te gaan nemen. Nieuwe optredens te gaan doen. Met een volle band te gaan spelen, samen met t luisteraars ons laten verwennen door Gods lieve woordjes en onze verbeelding laten spreken over hem. En wat heb ik een zin om weer nieuwe liedjes te schrijven…

Maar nu is het tijd om lekker bij te komen, zometeen een lekkere bak koffie en daarna op de fiets naar Kanalen Eiland om samen met de andere gelovigen de breedte, lengte en diepte van Gods liefde te ontdekken.

Een typische zondag, maar dan wit in plaats van zonnig.

Tim, Mark, Hanne komen bij me lunchen. Brie met abrikozenjam. En dan in de rode volvo richting Harderwijk, waar we ons aller-aller-allereerste optreden gaan doen. Ik moet ff kwijt dat de gespreksonderwerpen bij het ontbijt en in de auto beduidend rumoeriger en minder intelligent zijn dan anders. Niet gek denk ik. Dollen is een uitlaatklep als er mooie dingen staan te gebeuren.
Op het kantoor geeft Theo ons een stevige handdruk en we lopen verder de zaal in. We zien Timon, Michiel en band op hun dooie gemak 5 stemmig een liedje oefenen.
En dan mogen wij knallen, opbouwen dus.
Het podium staat vol, maar dan ook echt vol, met piano’s, trommels, mini-Rhodes, Macs. gitaren, eitjes en mics. Het wordt ff schuiven om mijn rode Nord er tussen te kunnen proppen. Maar de geluidsman lijkt te weten hoeveel dit voor me betekent. Boaz bedankt. Mark krijgt een groot-membraan voor z’n Cajon. Tim krijgt een Taylor, Hanne moet het doen met mijn eigen el cheapo gitaro, welliswaar in ‘vals laag op de hals’-B-stemming. En dan een soundcheck om u tegen te zeggen, gewoon lekker veel tijd, heerlijke monitors en een vriendelijke Iljo met een klein vleugje galm. En dan kan het feest beginnen… Klaar om te gaan, gewapend met een blaadje met woorden en akkoorden (Sorry, ken ze nog net niet uit mijn hoofd) mogen we het ijs breken van de avond. Of noem het meeliften met Timon en Michiel.
– knip –
Het was een enorme belevenis waar we ingedoken zijn. De sfeer was intens, de liedjes breekbaar, mijn band was heerlijk, Timon en Michiel geniaal, de avond vol, Gods momenten zichtbaar.

Mensen, hier heb ik zin in! De aankomende dagen ga ik nagenieten van en vooruitdromen over Emmen,  Rotterdam en Utrecht.

Tot dan,

Groetjes Roald (en ook van de band)